[Bergambar bersama Syiekh di rumah beliau]
Syeikh Abdul Karim al-Banjari rh merupakan ulama' kelahiran Banjarmasin yang pernah mengajar di Masjidil Haram lebih dari 50 tahun. Jika mereka yang pernah mengerjakan ibadat Umrah sebelum tahun 2000, pasti pernah ketemu apabila melalui Babul Umrah. Disana akan kelihatan seorang Kiai tua mengajar didalam bahasa Indonesia dan terkadang-kadang terkeluarlah loghat Banjarnya. Pada waktu itu beliau adalah diantara dua Ustaz dunia Melayu yang mengajar di Masjidil Haram yang diiktiraf oleh Kerajaan Arab Saudi.
Syeikh Abdul Karim al-Banjari rh mempunyai sulur galur dari ulama' Martapura terkenal iaitu Kiyai Haji Badruddin. Murid-murid beliau terdiri dari mereka yang datang dari Indonesia, Malaysia, Brunei, Thailand dan Singapura. Beliau mengajar kitab-kitab Fiqh, Aqidah dan Tasauf. Sebelum menemui beliau, macam-macam cerita yang kedengaran apabila jemaah bercakap mengenai beliau. Ada seorang yang dikenali dengan nama Ustaz Ismail, ada menceritakan pengalamannya melakukan solat Hajat di Madinah moga-moga Allah menemukan beliau dengan al-Syeikh apabila sampai di Mekah nanti. Menurut beliau, setiap kali ingin berjumpa Syiekh, beliau akan rasa seolah-olah ingin membuang air kecil.
Syiekh Abdul Karim sangat menitik beratkan soalan disiplin semasa mengajar. Menurut seorang Ustaz yang pernah menjadi muridnya, pada satu hari semasa kuliah al-syeikh, ada pelajar (duduk dibelakang sekali) sedang membisikkan sesuatu kepada kawannya, lalu kedengaran suara al-Syeikh berkata : Ada dikalangan kalian yang telah dirasuk syaitan! Lalu suasana suasana tersebut terus menjadi senyap sunyi. Pada ketika itu, al-Syeikh sedang menegur pelajar-pelajarnya yang terlupa beberapa fakta yang beliau telah ajar pada hari sebelumnya. Beliau juga dikenali dengan seorang yang amat dermawan kepada anak muridnya. Setiap tahun, beliau akan menghadiahkan beberapa ribu Riyal kepada semua anak muridnya.
Pada tahun 1994, ketika bersama rombongan kecil dari Melaka menunaikan Umrah, kami telah menawarkan lawatan ke rumah al-Syeikh kepada jemaah tersebut. Kami berkata : Malam ini ada sesiapa yang berminat untuk berjumpa Tuan Guru yang mengajar di Masjidil Haram? Ada seorang bertanya : Tuan Guru Nik Aziz ke? Kami jawab : bukan. Tuan Guru Abdul Karim al-Banjari yang mengajar di Masjidil Haram, dan pada tahun itu berumur sekitar 90 tahun.
Dengan bantuan Ustaz Tarmizi, Presiden Pelajar Indonesia di Mekah pada ketika itu, kami telah menyewa Van untuk membawa 12 orang jemaah melawat Syeikh al-Banjari di rumah beliau di pinggiran Bandar Mekah. Setiba disana, kaum lelaki telah disambut oleh anak beliau dan kaum wanita disambung oleh isteri beliau. Kami telah dibawa pada ruang tamu dan dihidangkan dengan minuman air Zamzam. Tidak berapa lama kemudian, al-Syiekh pun datang menemui kami, bergerak menggunakan dua batang tongkat.
Kebiasaannya beliau akan menggunakan kerusi roda yang disorong oleh anak muridnya. Kerana kesukaran bergerak didalam kesesakkan manusia di Masjidil Haram, beliau tidak mengajar pada bulan Ramadhan. Beliau akan bersolat diluar Masjidil Haram bertemankan beberapa pelajarnya yang senior supaya senang pulang kerumah sebaik sahaja selesai solat fardu.
[keratan akhbar Harakah - pertemuan beliau dengan
TG Nik Abdul Aziz Nik Mat, 1994]
Syiekh pada ketika itu baru pulang dari lawatannya ke Malaysia. Beliau menceritakan bagaimana seronoknya berjumpa dengan pemimpin Malaysia. Maka seorang jemaah pun bertanya : Jumpa Perdana Menteri ke? Jawab beliau : Tidak, saya berjumpa dengan Menteri Besar Kelantan, TG Nik Abdul Aziz Nik Mat yang alim. TG Nik Aziz berkata kepada beliau : Saya sangat bertuah dapat berjumpa dengan seorang alim yang mengajar di Masjidil Haram. Jawab al-Syeikh : Tuan memang bertuah, kerana saya cuma mengajar, akan tetapi Tuan mengajar dan mengamalkannya.
Timbul satu soalan dari para jemaah : Benar ke TG Nik Aziz ini seorang ulama’? Dengar kata beliau “mempergunakan al-Quran” untuk kepentingan parti? Jawab al-Syeikh seolah-olah terperanjat : Habis, mau guna apa, kalau tidak menggunakan al-Quran? Apa kalian mahu guna Bible?? Kalau orang Kristian boleh menggunakan Bible, kenapa orang Islam tidak boleh menggunakan atau mempergunakan al-Quran? Bukankah al-Quran itu perlu digunakan? Maka, orang bertanya itu pun angguk-angguk tanda faham.
Beliau ada bercerita mengenai seorang kenamaan yang telah meminta tolong dari beliau melalui isterinya agar beliau mendoa’kan orang kenamaan ini lepas dari tuduhan zina. Lalu beliau berkata, aku tidak akan berdo’a agar suami kamu lepas dari hukuman, akan tetapi hendaklah ia bertaubat kepada Allah swt. Al-Syeikh sentiasa menekankan perihal pentingnya bertaubat kepada Allah swt.
Beliau menceritakan bahawa anaknya (seorang doctor perubatan) akan melanjutkan pelajaran di Belanda didalam bidang mata. Lalu sebelum berangkat ke Belanda, anaknya bertanya kepadanya : Apakah nasihat yang Bapak sampaikan? Kebiasaannya, si-anak akan mendapat nasihat agar belajar rajin-rajin supaya sukses didalam pembelajaran. Syeikh al-Banjari berkata : Pertama, hendaklah kamu bertaqwa kepada Allah swt dan bertaubat, dan kedua barulah belajar bersungguh-sungguh didalam pelajaranmu. Tidak guna belajar tinggi-tinggi jika tidak bertaqwa kepada Allah swt.
Ada seorang jemaah bertanyakan kepada beliau : Di masjid kami, ada seorang Ustaz akan membaca surah “Alam Nasyrah” keatas air dan diberi minum kepada pelajar-pelajar yang ingin mengambil peperiksaan, apa pandangan Bapak? Kata beliau : kenapa tidak lakukan sahaja pada kolam air di masjid tersebut? Mungkin orang bertanya tidak memahami maksud beliau, lalu dia bertanya lagi : Ayat manakah didalam al-Quran yang digunakan untuk penerang hati, kerana anaknya akan menghadapi SPM? Jawab al-Syeikh : Baca sahaja seluruh al-Quran, nescaya hati akan menjadi terang. Al-Quran itukan kitab Hidayah. Kalau boleh di hafal keseluruhan al-Quran lagi bagus ujar beliau.
Diakhir lawatan tersebut, beliau telah mengijazahkan kepada kami hadith berkenaan dengan “Penghulu Istighfar”. Berikut adalah istighfarnya :-
اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّى لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ ، خَلَقْتَنِى وَأَنَا عَبْدُكَ ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ ، أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَىَّ ،وَأَبُوءُ بِذَنْبِى ، فَاغْفِرْ لِى ، فَإِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلا أَنْتَ ،
Beliau menasihatkan kami agar sentiasa bertaubat kepada Allah swt. Menurut beliau, kalau boleh, istighfar ini dilakukan selepas solat sunat Fajar sementara menunggu Imam untuk melakukan Solat Fajar.
kamin, 13 Januari 2010
11:45pm
No comments:
Post a Comment